De verboden koolhydraten

Pesach is in volle gang en dat betekent 8 dagen lang geen brood, pasta, ben & jerry's en bier (vooral dat vinden mijn huisgenoten niet heel tof). Pesach is het bevrijdingsfeest voor de joden. Heel lang geleden liet de farao de joden terugkeren naar hun eigen land, waarna de joodse mensen haastig hun spullen pakten voor het geval de farao van gedachten zou veranderen. In al die haast hadden ze geen tijd om brood te maken, dus maakten ze een nieuw soort brood zonder gist (de pita-broodjes en niet de matzers! Volgens mijn guesthouse begeleider Rosalie is dat een veel gemaakte fout). Vandaar dat we onder andere geen brood meer kunnen eten.
Het kosher-zijn voor het eten is voor de joden erg belangrijk, vandaar dat wij uit respect die dingen ook niet eten. Niet dat wij een andere keus hebben, want ze zijn in de shop erg streng. Alles dat niet kosher is voor Pesach is afgedekt met een witte doek met een Hebreeuws briefje eraan (alleen bij het bier staat het in het Engels, haha).

Het is ook in de guesthouse duidelijk te merken dat het vakantie is. De afgelopen dagen hebben we veel kamers schoongemaakt en zijn er veel gasten gearriveerd. Vandaag vertrokken bijna alle gasten, dus moesten we meer dan 25 kamers schoonmaken tussen 10 en 15 uur. Om 10 uur horen de gasten te vertrekken zodat wij kunnen beginnen met schoonmaken, maar vaak is dat helaas niet het geval en moeten we ze wakker maken. Vandaag zouden na 15 uur al die 25 kamers weer vol komen te zitten, dus de werkdruk was behoorlijk hoog vandaag.
Gelukkig hadden we hulp gekregen van twee Indiase meisjes en twee mensen van de kibboets, zodat we er niet alleen voor stonden. Het was veel werk en mijn handen voelen vreemd aan, maar stiekem was ik wel blij dat we een wat zwaardere dag hadden, want ervoor stelden de werkdagen niks voor (mijn werk in Nederland is zelfs intensiever dan hier). Ik had verwacht elke dag kapot op bed te liggen, maar dat blijkt toch niet het geval te zijn! Gelukkig maar, want anders had ik na werk niet eens meer de puf gehad om in het zwembad te duiken!

De dagen zijn een beetje hetzelfde hier de laatste tijd. Werken, zwembad, slapen is op de meeste dagen van toepassing. Na Pesach wil ik een dag vrij nemen om in Eilat te besteden, want ik heb nog niet veel gezien van die stad.
Gisteren hebben we afscheid genomen van Alessandro, hij is inmiddels alweer terug naar Italie. We hebben een goede wodka-party/BBQ voor hem gehouden en ik ben op tijd naar bed gegaan omdat de wodka al veels te snel toesloeg. Tyrone lag vandaag met een kater in bed.
Het wordt stil in appartement 1, want Max zit op dit moment in Jeruzalem en komt in het weekend pas terug. Silvana vertrekt naar een ander appartement, dus ik ben op dit moment alleen over met Tom en Tyrone. Maar ik vind het wel prima zo. Lekker rustig.

Tijgertje is trouwens dood. Niemand heeft enig idee hoe dat gekomen is, er zijn namelijk meerdere scenario's mogelijk en meerdere moordenaars (Goh, het lijkt wel Cluedo). Tijgertje is een paar dagen onder ons geweest en daarna hebben Alessandro en ik hem begraven aan de overkant van ons appartement. Hij rust in vrede.

Sommigen hebben het al wel gehoord, er was de afgelopen week wat onrust vanuit Egypte naar Israël. Egypte heeft twee raketten afgevoerd naar Eilat en wonder boven wonder is de laatste niet ontploft en zijn er verder ook geen slachtoffers gevallen.
Het enige dat we in Yahel ervan merken was dat de dag erna militairen langs kwamen en Rosalie vermoedde dat het radarstation (dat aan de overkant van Yahel ligt) weer in gebruik is genomen. We zullen het wel merken als er meer nieuws is.

Ik heb verder niet zoveel te melden, er is niet zo heel veel boeiends gebeurd de afgelopen tijd. Wel ben ik van plan om mijn werkvisum niet te gaan verlengen en de laatste 3 weken van mijn verblijf rond te gaan reizen in Israël. Als mijn account dat toelaat, want vandaag kwam ik erachter dat er geen geld meer op mijn kaart stond om eten te kopen. Kortom, dat wordt voor de rest van de maand alles uit mijn eigen zak betalen. Dat is mede dankzij Pesach dat ik geen (relatief goedkoop) brood en pasta kon kopen. Ik baal gigantisch, maar het is niet anders. Hopelijk staat er volgende maand meer shekel op mijn kaart, dan heb ik natuurlijk meer gewerkt dan ik afgelopen maand gedaan heb.
We zullen zien!

Liefs, Laura